Виталий Аксёнов — Жаворонок songtekst en vertaling
De pagina bevat de songtekst en de Nederlandse vertaling voor het nummer "Жаворонок" van Виталий Аксёнов.
Songteksten
На степных ветрах вскормлённый малой.
Славный сын станицы новой,
Да закваски он казачьей не простой.
Рано с дедом табуны знал, выгуливал,
Скрип хурманки по полям песнь вытягивал,
Окреп малой, обтёр бока и словно ветер,
Землицы взяв платок, — ушёл в житейски степи.
Дай, дай, дай не жалей жаворонок песню.
За-за-затяни мой родной, помнишь, как тогда.
И пройдёт беда стороной может но, а если,
Лихом, братец, не поминай, значится судьба.
Судьба играла с ним в картишки,
Даровала жизнь, да смертью клялась.
Снял гимнастёрку, влез в пальтишко,
Да на север — Мегион да Лонгипас.
Закон суровый чтит тайга — косяк не проходил.
Коль крыса в хате, то подснежник по весне всходил.
Но малый верных был кровей — нужда сестрица.
Лишь сны знакомые его несли к станицам.
Север закалял до боли,
Но судьба ломила — хруст по костям.
И узнал он мир неволи,
Человеком был — остался им и там.
И солнце вышло из-за туч, туман рассеялся.
И вновь полёт, но на душе рубец отметился.
Ты лучше малый будь один, чем с кем попало.
И лучше голодай, чем кушать что упало.
Вновь сны и жаворонок в небе зависает,
И по Кубани дед мой песню разливает.
Songtekstvertaling
Op de steppe winden gekoesterd klein.
Glorieuze zoon van het nieuwe dorp,
Ja, Het is geen simpele Kozak.
Vroeg met mijn grootvader, kende ik kuddes, liet ze lopen,
Het gekraak van de Kaki ' S over de velden trok een lied,
Sterker, wreef over zijn zijkanten en als de wind,
Zemlitsy nam een zakdoek mee, ging naar de gewone steppes.
Geef, geef, geef, spaar het leeuwerik lied niet.
ZAT-ZAT-ZAT mijn geboorteland, herinner, zoals toen.
En zal de trouble side kan maar, en als,
Dashing, broer, geen Dank, het betekent het lot.
Het lot speelde kaarten met hem.,
Leven toegestaan, maar de dood gezworen.
Ik deed mijn tuniek uit en trok mijn jas aan.,
Ja, naar de North — Megion Ja Longipes.
De wet eert de taiga - de jamb is niet geslaagd.
Als de rat in de hut was, zou de sneeuwdruppel omhoog komen.
Maar de jongen van de gelovigen was van bloed-de behoefte van een zuster.
Alleen zijn vertrouwde dromen droegen hem naar de dorpen.
Het noorden verhardde zich tot het punt van pijn.,
Maar het lot deed pijn, een kras op de botten.
En hij kende de wereld van gevangenschap.,
Hij was een man en hij was daar nog steeds een man.
En de zon kwam van achter de wolken, en de mist tilde op.
En weer de vlucht, maar het litteken was gemarkeerd op de ziel.
Je bent liever alleen dan met iedereen.
En het is beter om te verhongeren dan om te eten wat gevallen is.
Weer dromen en de leeuwerik in de lucht hangt,
En op Kuban geeft mijn grootvader een lied.