Виталий Аксёнов — Поезд songtekst en vertaling
De pagina bevat de songtekst en de Nederlandse vertaling voor het nummer "Поезд" van Виталий Аксёнов.
Songteksten
Коромыслом в небе месяц молодой повис.
И меня искать не стоит, не гони во двор.
Колыхнул и что-то вспомнил, с малых до сих пор.
Помню, матушка сказала: «Вот локомотив,
Что умела, всё отдала, но надо уходить,
Ты из тех, кто не расстроен, и с утра умыт,
Может быть не ладно скроен, но как крепко сшит».
Колёса бьют речитатив, мой состав всё мчит и мчит.
С добрым, сильным и больным — багажом моим.
Колёса бьют речитатив, бегут, летят вагончики.
А мне найти бы те места, где станция «Мечта».
Пролетал я, беспокоясь, веси, города.
Кто со мною прыгнул в поезд, кто в зале.
И мелькали только лица, да туман густой.
Нужно было торопиться, пока прогон пустой.
Ты смотри, какая встреча, ты или не ты.
Помнишь, как зажгли мы свечи, мне было по пути.
Но неужель меня не помнишь, прости, наверно был я пьян.
Впрочем, как не поволнуешь этот океан.
Поезд мой быть может скромный — тяга на пару.
Но зато, какой надёжный, проверен на ходу.
И пусть порой мы прозябали на запасном пути,
Но и стоя мы не ждали, били костыли.
Не жалел о том что было, руки износил.
Туча шла, дождём умыла, и вроде я забыл.
И летит вот с этой ношей, быстрый эшелон.
Извини, угля подброшу, а после допоём.
Songtekstvertaling
De jonge maan hing als een juk in de lucht.
En zoek me niet, rijd me niet de tuin in.
Ik fladderde en herinnerde me iets, van klein tot nu.
Ik herinner me dat mijn moeder zei: "Hier is de locomotief,
Ik heb alles gegeven wat ik kon, maar ik moet weg.,
Jij bent het soort persoon die niet overstuur is en ' s morgens aangespoeld wordt.,
Het is misschien niet goed gesneden, maar het is heel goed genaaid."
De wielen kloppen, mijn line-up rushes en rushes.
Met goed, sterk en ziek-mijn bagage.
Wielen versloegen recipitaties, rennen, Fly trailers.
En Ik wil graag de plaatsen vinden waar het station "droom".
Ik vloog langs, bezorgd, Vesey, steden.
Die met mij in de trein sprong, die in de hal is.
En alleen gezichten flitsen, en de mist was dik.
We moesten opschieten terwijl de vlucht leeg was.
Je kijkt, welke vergadering, jij of niet jij.
Weet je nog toen we de kaarsen aanstaken, was ik onderweg.
Maar herinner je me niet, het spijt me, ik moet dronken zijn geweest.
Echter, als niet powernoise de oceaan.
Mijn trein is misschien bescheiden-tractie voor een paar.
Maar wat een betrouwbare, bewezen op de weg.
En zelfs als we soms vegeteerden op de zijlijn,
Maar zelfs staande, we wachtten niet, we versloegen krukken.
Ik heb geen spijt van wat er gebeurd is, mijn handen waren versleten.
De wolk ging, de regen waste, en alsof ik het vergeten was.
En het vliegt met deze last, een snelle trein.
Sorry, Ik laat wat kolen vallen en dan drinken we verder.