Santaflow — El Túnel songtekst en vertaling

De pagina bevat de songtekst en de Nederlandse vertaling voor het nummer "El Túnel" van Santaflow.

Songteksten

Voy!
Yo camino y no veo la luz, en este túnel
El destino se burla de mi y sale impune
Ya no quiero escuchar esa voz que me importune
Tantos golpes, de la decepción me han vuelto inmune
Aprendí a sobrevivir en esta cárcel
A mentir sobre todo a mi
A destacar de los que están entre estos muros, incluso más muertos
En el reino de los ciegos destacó este tuerto
Y la agresividad que me mantiene siempre en guardia
Frente a los demás, con las defensas desplegadas
Como un animal territorial, puedo usar
Tu miedo como un arma, oculto el mío tras mis garras
Y no dejo que se acerquen demasiado, por si acaso
También tenemos dignidad los hijos del fracaso
Y no me des consejos, no hay caso ¿Qué quieres?
Nunca me lo han puesto fácil ¿Qué es lo que no entiendes?
Condenado estoy a la oscuridad
Ella me rodea, es tangible, es mi realidad
Me protege de la luz que me puede cegar
Aprecio lo que tengo y lo defiendo como su su guardián
Fuera está esa corrupta sociedad
Dejadme en paz, que ya no quiero soñar más
¡malditos fantasmas! la falsa esperanza
No es otra cosa que horrible crueldad. (Bien!)
Los fantas-mas rondan mi sien
Me enloquecen
Oigo vo-ces, pero mis pies
No se detienen
(Yo!)
Miro hacia el horizonte de esta oscura senda
Dicen que fuera hay algo, no creo que me convenga
Aquí es donde nací, edifiqué castillos
Que defendí con mis colmillos, hoy me confunde ese brillo
Tengo pánico y tiemblo, me fallan las piernas
Luego pienso: «Vivir con miedo es vivir a medias.»
A tientas voy, sin saber bien donde piso
Perdido estoy, en busca del paraíso
Como una gárgola con las alas de piedra
Anclada en la cornisa, pude ver la luna llena
Y su luz que me bañaba, desprendía la esperanza
Que perdí hace ya tiempo, porque yo no tuve infancia
Ahogué mis lágrimas, no afronté mis dudas
Fuera de mi reino sentiré mi piel desnuda
¿Si logro salir de aquí ya nada será igual?
Esta cárcel no es de piedra, es mi estado emocional
No te fíes de mi, sigo siendo un animal
Y despierto si alguien daña a los que amo de verdad
No hay chispa de la vida en la piedra del mechero
Apagaré este canuto y saldré ya de este agujero
Después de tanto dormir conseguí tener un sueño
Era dueño de mi mismo, a todo le ponía empeño
Es hora de traspasar esa frontera espacial
De vencer este temor y dejar de imaginar. (Aahhh)
Los fantas-mas rondan mi sien
Me enloquecen
Oigo vo-ces, pero mis pies
No se detienen
Me hago viejo y ya no quiero ser el perro que ladra cuando caminas
Tirando de la cadena, tumbado toda su vida
Frustrado por la condena de ser un «quiero y no puedo»
Puede que quiera dejar de ser un puto muermo
He criticado al que persigue sus sueños
He sido vago y han pasado los años
Haciendo daño verbal, por el camino del mal
Diciendo que no me importaban sus logros
Pero mentía y me escondía
Así elegí el camino fácil para parecer conforme
Hoy es el día, pues puede que todavía
Quede tiempo para corregir un fallo tan enorme
No hay una excusa que valga
Hasta que obtenga mi calma
Y aunque me duela la espalda
Tengo que andar hasta el alba
No tengo miedo
No voy a ser un muerto en vida porque no quiero
Prepara bien tu espada, para ser un guerrero
Nadie regala nada, hay que luchar con acero
Yo quiero salir ya de este pozo
Voy a arreglar mi destrozo
Pienso gozar con un trozo de cielo, y bueno
Hoy digo adiós a la envidia más terca
No creo en Dios, pero si abro esa puerta
Sé que me espera una era de nueva luz
Es la primera vez que puedo ver más allá de mi cruz
Aunque a veces
Los fantas-mas rondan mi sien
Me enloquecen
Oigo vo-ces, pero mis pies
No se detienen. (x2)
Letra subida por: EzeBona

Songtekstvertaling

Ik kom eraan.
Ik loop en ik zie geen licht in deze tunnel.
Het lot bespot me en blijft ongestraft.
Ik wil die vervelende stem niet meer horen.
Zoveel slagen, van teleurstelling hebben me immuun gemaakt.
Ik heb geleerd te overleven in deze gevangenis.
Om boven alles tegen mij te liegen
Val op tussen deze muren, nog meer doden.
In het Koninkrijk der blinden viel deze eenogige op.
En de agressiviteit die me altijd op mijn hoede houdt
Voor elkaar, met verdediging ingezet.
Als een territoriaal dier, kan ik
Jouw angst als wapen, de mijne achter mijn klauwen verbergen
En ik laat ze niet te dichtbij komen, voor het geval dat.
We hebben ook waardigheid, kinderen die falen.
En geef me geen advies, geen zaak. wat wil je?
Ze hebben het me nooit makkelijk gemaakt. wat begrijp je niet?
Verdoemd ben ik in het donker
Ze omringt me, het is tastbaar, het is mijn realiteit
Beschermt me tegen het licht dat me kan verblinden
Ik waardeer wat ik heb en verdedig het als je voogd.
Buiten is die corrupte samenleving
Laat me met rust, Ik wil niet meer dromen.
verdomde geesten! valse hoop
Het is gewoon vreselijke wreedheid. Nou!)
De fantas-meer omringen mijn tempel
Ze maken me gek.
Ik hoor vo-ces, maar mijn voeten
Niet stoppen
Yo!)
Ik kijk naar de horizon van dit donkere pad
Ze zeggen dat er buiten iets is, Ik denk niet dat het bij me past.
Hier ben ik geboren, heb kastelen gebouwd.
Dat ik verdedigde met mijn tanden, vandaag verwart me met die glans
Ik raak in paniek en beef, mijn benen falen
Dan denk ik: "in angst leven is in tweeën leven.»
Ik betast me, weet niet waar ik woon.
Verloren ben ik, op zoek naar het paradijs
Als een waterspuwer met stenen vleugels
Verankerd op de richel, kon ik de volle maan zien.
En zijn licht dat me Badde, gaf hoop
Dat ik lang geleden verloor, omdat ik geen jeugd had.
Ik verdronk mijn tranen, Ik zag mijn twijfels niet onder ogen
Uit mijn koninkrijk zal ik mijn naakte huid voelen
Als ik hier wegkom, is er dan niets meer hetzelfde?
Deze gevangenis is geen steen, het is mijn emotionele toestand.
Vertrouw me niet, ik ben nog steeds een beest.
En ik word wakker als iemand degene pijn doet waar ik echt van hou.
Er is geen vonk van leven op de lichtere steen
Ik zet dit geluid uit en ga nu weg uit dit gat.
Na zoveel slaap kreeg ik een droom.
Ik heb alles geprobeerd.
Het is tijd om die ruimtegrens te overschrijden.
Om deze angst te overwinnen en te stoppen met je voor te stellen. (Aahhhh)
De fantas-meer omringen mijn tempel
Ze maken me gek.
Ik hoor vo-ces, maar mijn voeten
Niet stoppen
Ik word oud en Ik wil niet de hond zijn die blaft als je loopt.
Aan de ketting trekken, zijn hele leven liegen.
Gefrustreerd door de veroordeling van een " Ik wil en kan niet»
Ik wil misschien stoppen met slijm te zijn.
Ik heb kritiek op degene die zijn dromen najaagt.
Ik ben lui geweest en de jaren zijn voorbij.
Het doen van verbale schade, op de weg van het kwaad
Zeggen dat ik niet om zijn prestaties gaf
Maar ik loog en verstopte me.
Dus koos ik de makkelijke manier om zelfgenoegzaam te zijn.
Vandaag is de dag, want het kan nog steeds
Er is tijd om zo ' n grote fout te corrigeren.
Er is geen excuus dat het waard is.
Tot ik kalm ben
En hoewel mijn rug pijn doet
Ik moet lopen tot zonsopgang.
Ik ben niet bang.
Ik ga niet levend dood omdat ik dat niet wil.
Bereid je zwaard goed voor, om een krijger te zijn.
Niemand geeft iets, je moet vechten met staal.
Ik wil nu uit deze put komen.
Ik ga mijn wrak repareren.
Ik ben van plan om te genieten met een stukje hemel, en goed
Vandaag neem ik afscheid van de koppigste afgunst.
Ik geloof niet in God, maar als ik die deur open ...
Ik weet dat er een tijdperk van nieuw licht op me wacht.
Het is de eerste keer dat ik voorbij mijn kruis kan kijken.
Hoewel soms
De fantas-meer omringen mijn tempel
Ze maken me gek.
Ik hoor vo-ces, maar mijn voeten
Ze stoppen niet. (x2)
Tekst geüpload door: EzeBona