Michelle Branch — Desperately songtekst en vertaling
De pagina bevat de songtekst en de Nederlandse vertaling voor het nummer "Desperately" van Michelle Branch.
Songteksten
Something 'bout the way you looked at me.
Made me think for a moment.
That maybe we were meant to be.
Living our lives seperately.
And it’s strange that things change.
But not me wanting you.
So desperately.
Oh, why can’t I ignore it?
I keep giving in, but I should know better.
'Cause there was something 'bout the way you looked at me.
And it’s strange that things change.
But not me wanting you.
So desperately.
You looked my way and said «you frustrate me.»
Like you’re thinking of lines and times.
When you and I were you and me.
We took our chance out on the street.
Then I missed my chance.
And chances are it won’t be coming back to me.
Why can’t I ignore it?
I keep giving in but I should know better.
'Cause there was something 'bout the way you looked at me.
And it’s strange that things change.
But not me wanting you.
So desperately.
So desperately.
Why can’t I ignore it?
I keep giving in but I should know better.
'Cause there was something 'bout the way you looked me.
And it’s strange that things change.
But not me wanting you.
So desperately.
I want you so desperately.
I keep giving in but I should know better.
I keep giving in but I should know better.
So desperately.
I want you so desperately.
Songtekstvertaling
Iets met de manier waarop je naar me keek.
Het zette me aan het denken.
Dat we misschien voorbestemd waren.
We leven ons leven apart.
En het is vreemd dat dingen veranderen.
Maar Ik wil jou niet.
Zo wanhopig.
Waarom kan ik het niet negeren?
Ik geef steeds toe, maar ik zou beter moeten weten.
Want er was iets met de manier waarop je naar me keek.
En het is vreemd dat dingen veranderen.
Maar Ik wil jou niet.
Zo wanhopig.
Je keek mijn kant op en zei: "je frustreert me.»
Alsof je aan regels en tijden denkt.
Toen jij en ik Jij en ik waren.
We namen onze kans op straat.
Toen miste ik mijn kans.
En de kans is groot dat het niet terugkomt.
Waarom kan ik het niet negeren?
Ik geef steeds toe, maar ik zou beter moeten weten.
Want er was iets met de manier waarop je naar me keek.
En het is vreemd dat dingen veranderen.
Maar Ik wil jou niet.
Zo wanhopig.
Zo wanhopig.
Waarom kan ik het niet negeren?
Ik geef steeds toe, maar ik zou beter moeten weten.
Want er was iets met de manier waarop je naar me keek.
En het is vreemd dat dingen veranderen.
Maar Ik wil jou niet.
Zo wanhopig.
Ik wil je zo graag.
Ik geef steeds toe, maar ik zou beter moeten weten.
Ik geef steeds toe, maar ik zou beter moeten weten.
Zo wanhopig.
Ik wil je zo graag.