Анатолий Полотно — Жизнь songtekst en vertaling
De pagina bevat de songtekst en de Nederlandse vertaling voor het nummer "Жизнь" van Анатолий Полотно.
Songteksten
Встает рассветная заря
В узорах золотой финифти.
Уже пора на глухаря,
Присяду под душистой пихтой.
Покуда тихо на току —
Не скрипни, не вздохни, не шикни.
И позабудь по перекур,
Да это не беда — привыкли.
Жизнь моя на месте топчется
Зря и как-то несерьезно.
И назад смотреть не хочется,
А вперед малехо поздно.
Свеча горит и бисер льет,
По стенам — бликов хороводы.
Плакуша-выпь в лесу ревет,
Тревожа духов непогоды.
Уж скоро здесь забелит все
Метель — косматая колдунья.
На мягких лыжах за песцом
По следу на снегу пойду я.
Жизнь моя на месте топчется
Зря и как-то несерьезно.
И назад смотреть не хочется,
А вперед малехо поздно.
Домой поспеть бы — день недолг.
Вон серый следом глаз таращит.
Голодной пастью лязгнет волк
И пропадет в таежной чаще.
Такая тишина кругом!
Ох, и погож денечек зимний.
Смахну собольим рукавом
С усов своих колючий иней.
Жизнь моя на месте топчется
Зря и как-то несерьезно.
И назад смотреть не хочется,
А вперед малехо поздно.
И назад смотреть не хочется,
А вперед малехо поздно.
Songtekstvertaling
De dageraad komt op.
Met gouden versieringen.
Het is tijd voor de capercaillie.,
Ik ga onder een geurige dennenboom zitten.
Zolang het stil is op de stroming. —
Niet piepen, niet Zuchten, niet sissen.
En vergeet de rookpauze.,
Ja, Het maakt niet uit — ze zijn eraan gewend.
Mijn leven stampt ter plekke
Tevergeefs en op een of andere manier frivool.
Ik wil niet achterom kijken.,
En later naar Maleh.
De kaars brandt en de kralen gieten.,
Op de muren, glansdansen.
Plaquette-bittern in het bos brult,
De geesten van het weer verstoren.
Binnenkort zal alles hier wit zijn.
Sneeuwstorm-shaggy heks.
Op zachte ski ' s achter de poolvos
Ik volg het spoor in de sneeuw.
Mijn leven stampt ter plekke
Tevergeefs en op een of andere manier frivool.
Ik wil niet achterom kijken.,
En later naar Maleh.
Het zou een korte dag zijn om thuis te komen.
Daar volgt de grijze, gakend.
Een wolf zal op zijn hongerige mond slaan.
En zal verdwijnen in de taiga dikket.
Wat een stilte.
En een fijne winterdag.
Ik zal het eraf poetsen met mijn sabelmouw
Met hun snorren prickly frost.
Mijn leven stampt ter plekke
Tevergeefs en op een of andere manier frivool.
Ik wil niet achterom kijken.,
En later naar Maleh.
Ik wil niet achterom kijken.,
En later naar Maleh.